Tüm beslenme uzmanları bu fikirden memnun değildir, ancak düşük karbonhidratlı bir diyet planı sağlıklı olabilir. Arşivlerimize bir göz atın. Bununla birlikte, bu düşük karbonhidratlı diyet planı ve çok doymuş yağ asitleri içermemeli, Universidade federal Do Rio Grande do Sul’da araştırmacılar oluşturmalıdır. Brezilyalılar fareler üzerinde deneyler yaptılar.
Doymuş yağ asitleri
Şimdi genellikle klasik olarak tanınan bir dizi epidemiyolojik çalışma, yüksek doymuş yağ asit alımının yüksek bir kardiyovasküler hastalık tehlikesi ve diğer kronik hastalıklar ile bağlantılı olduğunu gösterdikten sonra, standart beslenme bilimcileri doymuş yağ asitleri gönderdi. sınıf. O zaman sigorta iddiasının bunun gerekli olmadığını ve korelasyonların önerildiği kadar güçlü olmadığını düşünen bir dizi önemli ve daha ince ayarlı bilimsel çalışma.
Vücut yağ miktarı, fiziksel egzersiz eksikliği, sigara içme ve içme, diyet planındaki doymuş yağların olumsuz sağlık ve sağlıklı yaşam etkileri gibi diğer yönlere karşı tartıldığında çok büyük değildir. Film eleştirmenleri, geleneksel çalışmaların sözde korelasyonları bildirmiş olabileceğini ve yüksek miktarda doymuş yağ yiyen insanların da büyük miktarda şeker aldığını öne sürüyor. Ya da şişmandı.
Bunun da ötesinde, vücut doymuş yağ asitleriyle çok fazla şey yapamaz. Rutin bilim adamlarının doymuş yağ asitlerinden daha sağlıklı olduğu çoklu doymamış yağ asitleri, aynı şekilde her türlü bileşik ve kesinlikle sağlıksız hormon benzeri yönler için bir hammadde olarak işlev görebilir. eleştirmenleri belirtin.
Ders çalışma
Brezilyalılar, karbonhidratların yerini oldukça büyük miktarda doymuş yağ asidi ile değiştirdiği düşük karbonhidratlı bir diyetin etkileri hakkında daha fazla keşfetmeye çalıştılar. C57BL/6 farelerine, enerjinin yüzde 60’ının yağlardan kaynaklandığı iki yıl boyunca bir diyet planı beslediler. Birincil yağ kaynağı domuz yağı idi. Bir yönetme grubuna, enerjinin yüzde 60’ının nişastadan kaynaklandığı temel bir diyet sağlandı.
Düşük karbonhidratlı bir diyet planı yiyen farelerin yarısı kilo [DIO], diğer yarısı [DR] değildi.
Sonuçlar
Araştırmacılar, doymuş yağ diyet planının hem ince hem de yağ farelerini temel diyet planından daha erken ölmesini tetiklediğini buldular.
Fareler neredeyse on sekiz ay boyunca yüksek yağlı diyet planında bulunduktan sonra Brezilyalılar hafıza işlevlerini kontrol ettiler. Fareleri, onlara elektrik şoku sağlayacak yerlerin olduğu bir kafese koydular. Daha sonra araştırmacılar bir süre beklediler ve hayvanları risk noktasına kafese geri koydular ve hayvanların kendi anlaşmalarından uzaklaşmadan tam olarak ne kadar süre olduğunu belirlediler. Ne kadar hızlı olursa, hafızaları çok daha iyi.
Aşağıdaki şekil, yüksek yağlı diyet planının farelerin hafıza fonksiyonunu en aza indirdiğini göstermektedir.
Çözüm
Brezilyalılar, “Yüksek yağlı bir diyet planının mortaliteyi arttırdığı kesin sistemi açıklayamadık” diye yazıyor. “Bununla birlikte, 27 ay boyunca doymuş yağdan yüksek enerji kaynağı, artan reaktif oksijen tipleri üretiminin yanı sıra oksidatif stresle ve aynı zamanda nörodejenerasyon için de katkıda bulunan bir faktör olan birincil süreçte rol oynayabilir.”
“Ayrıca, yüksek yağlı diyet planı ve/veya yaşlanma ile indüklenen enflamatuar ve immünolojik eylemin aktivasyonu, olumsuz bir etki yaratabilir ve çalışmamızda gözlenen yaşam beklentisindeki farklılıklarda da rol oynayabilir.”
“Sonuç olarak, yüksek yağlı bir diyet planı ile beslenen C57BL/6 fareleri obez bir fenotip oluşturabilir veya bir diyetle beslenen farelerle karşılaştırılamaz. Yüksek yağlı diyet planı, vücut kilo alımından bağımsız olarak hayatta kalma oranını azalttı. ”
Yüksek doymuş yağ ve düşük karbonhidrat diyet planı, farelerde vücut ağırlığından bağımsız ömrünü azaltır.
Soyut
ARKA FON:
Obezite, dünya çapında salgın oranlara ulaşan bir sağlık ve sağlıklı yaşam meselesidir. Yaşam boyu yüksek doymuş bir yağın yanı sıra düşük karbonhidrat (HF) diyet planının vücut kütlesi, glikoz toleransı, bilişsel performans ve farelerin ömrü üzerindeki etkilerini araştırdık.
Bulgular:
C57BL/6J fareleri, 27 ay boyunca bir HF diyet planı (% 60 kcal/yağ) veya diyetleri (% 15 kcal/yağ) yönetti. HF diyet planındaki farelerin yarısı obezite (diyet kaynaklı obez (DIO) fareleri) oluştururken, kalan fareler diyet planına dirençli (DR) idi. 8 aylıkken, hem DIO hem de DR grupları, 16 aylık farelerde normalize edilen bir glikoz tolerans testi sırasında hiperglisemik etkiye sahipti. Bu son zaman noktasında, tüm gruplar bilişsel testlerde benzer performans sağladı (Morris su labirentinin yanı sıra inhibitör kaçınma). HF’nin hayatta kalma eğrileri ve diyet planı gruplarını yönetmek 15 aylık ve AF27 ay, DIO ve DR gruplarındaki farelerin sağkalım oranı%40 iken, Diyet Planı Grubunda%75 idi.
Sonuçlar:
AHF diyet planı, vücut ağırlığından bağımsız olarak farelerin hayatta kalmasını azalttı.
PMID: 24472284 [PubMed] PMCID: PMC3922950
Kaynak: